Odpowiedź na pytanie, kim jest bibliofil, kryje się już w samym tym pojęciu. Wbrew pozorom nie jest to określenie kogoś, kto lubi odwiedzać biblioteki, choć jest w tym stwierdzeniu ziarno prawdy. Rdzeniem tego słowa jest pojęcie o pochodzeniu antycznym: biblos, które w języku starogreckim oznaczało książkę. Bibliofil to zatem ktoś, kto ma tak wielką słabość do książek, że wytrwale je kolekcjonuje. Zgromadzona kolekcja staje się zaś dla niego powodem do dumy i samozadowolenia z osiągniętych wyników wytrwałych poszukiwań.
Czytanie czy raczej polowanie na białe kruki?
Pasja ta może, ale nie musi wiązać się z pokrewną jej pasją czytelniczą. Osoba namiętnie czytająca książki nie musi wcale posiadać pragnienia, by posiadać wszystkie czytane egzemplarze na własność. Tego rodzaju pragnienie to raczej dość wyrafinowana zachcianka tych, którzy chcieliby zgromadzić w swojej kolekcji egzemplarze w pewnym stopniu unikatowe. Wówczas tego rodzaju kolekcja ma wyjątkową wartość. Oczywiście nie można umniejszać znaczenia żadnej pieczołowicie gromadzonej zawartości domowej biblioteczki każdego miłośnika książek, który upatruje w kupowaniu tradycyjnych książkowych egzemplarzy wyjątkową przyjemność oraz warty kosztów i wysiłków cel. Zbiory bibliofila kojarzą się jednak bardziej z efektem poszukiwań znawcy, który podchodzi bardzo ambicjonalnie do gromadzonego księgozbioru. Przedmiotem zainteresowania bibliofila są często bardzo rzadkie okazy książek, czyli tak zwane białe kruki. Z tego względu zapalonych bibliofili często można spotkać w antykwariatach lub zauważyć ich aktywność podczas aukcji internetowych, gdzie są wystawiane na sprzedaż książki, których wydawanie zakończyło się. Zapalony bibliofil o wysublimowanym guście i zainteresowaniach będzie bowiem bardziej cenił kolekcję wysłużonych egzemplarzy cenionych i cennych tytułów, aniżeli nawet największy zbiór książek przypadkowych, które łatwo dostać w księgarniach. Tacy bibliofile rekrutują się zwykle z grona naukowców, którzy poświęcają się gromadzeniu wiedzy z danych dziedzin.
